5. Carrière switch en meer moois op Aruba

Bon tardi,

Een van mijn trouwe lezers vroeg naar de blog... Ik antwoordde dat ik de frequentie een beetje naar beneden heb geschroefd, omdat mijn leven hier steeds meer vorm krijgt en het werken hier ''normaler'' voor mij wordt. Voor de lezers is het niet leuk om vaak hetzelfde te lezen, voor mij is het niet leuk om telkens hetzelfde te schrijven :)

Maar goed, ik vond het wel weer tijd om een stukje te schrijven! De laatste blog eindigde eerste paasdag. Ook de tweede paasdag heb ik relaxed doorgebracht op het strand en aan het zwembad. De rest van de week werkte ik vier dagdiensten. De inburgeringscursus ging verder, waar we weer veel informatie ontvingen over de sociale kaart van Aruba. Welke instanties zijn werkzaam op het eiland, wie regelt wat, welke organisaties verlenen welke zorg en wat is relevant voor de werknemers van Respaldo. 

Vrijdagmiddag ging ik met een andere verpleegkundige snorkelen bij een van de Boca Catalina stranden, helaas zagen we dit keer weinig moois onderwater. Op het strand liggen is ook prima, en we wachtten op de zonsondergang. Het wordt hier al vroeg donker, tussen 18.45 uur en 19.00 uur gaat de zon onder. Afhankelijk van de bewolking blijven de zonsondergangen prachtig hier!

Zaterdag 27 april was het Koningsdag. Op Aruba wordt dit ook gevierd met hier en daar evenementen of feestjes. Ik besloot overdag rustig aan te doen in verband met de hitte. In de zon ergens staan te verbranden leek me niet zo'n goed idee... 's Ochtends reed ik naar de Superfood, hier zou een heuse vlooienmarkt te vinden zijn. Deze markt viel een beetje tegen, veel rommel en weinig schattige kindjes die hun speelgoed verkochten haha. Je kon er wél Hollandse oliebollen kopen, een gekke gewaarwording met het prachtige weer hier.

Tussen de middag ben ik weer naar Eduardo's Beach Shack gegaan om daar een acaïbowl als lunch te eten. Vers fruit en een koude bowl, heerlijk!

Daarna chillde ik lekker aan het zwembad. Aan het einde van de middag ging ik weer met een andere verpleegkundige naar het strand. 's Avonds gingen we naar de Moomba (beachbar in Palm Beach), hier werd Koningsdag gevierd en er zou een heuse mystery guest uit Amsterdam komen... Dat wilden we niet missen. De geruchten gingen rond dat het om André Hazes jr. zou gaan. Helaas was dat niet waar, hij komt hier enkel binnenkort op vakantie met zijn gezin. In plaats van André kwam Danny Panadero ten tonele. Je hoorde nog net niet de teleurstelling in het publiek, hilarisch. De beste man kon aardig zingen en maakte er een hele act van, maar hij kon natuurlijk niet tippen aan André jr.! Dan moeten we hem binnenkort maar spotten, tijdens zijn vakantie ;)

Zondag bezocht ik de Alto Vista Kapel, gelegen aan de oostkust van het eiland op 10 minuten rijden van mijn huis. Een klein kerkje gelegen op een open plek vlakbij zee, een mooie plek. Het was er niet zo druk dus ik kon rustig rondkijken. 

Maandag- en dinsdag werkte ik avonddiensten om woensdag alweer vrij te zijn. Toen was het 1 mei, dag van de arbeid. Dat wordt hier, in tegenstelling tot Nederland, gevierd middels een vrije/feestdag. Veel winkels en kantoren zijn gesloten en bijna heel het eiland trekt erop uit naar: de Marinierskazerne in Savaneta. Op de radio had ik al veel reclames gehoord over deze open dag en van Arubaanse collega's hoorde ik dat het er altijd erg druk is. Met een andere verpleegkundige vertrok ik 's ochtends op tijd naar Savaneta. We waren er ruim voor de openingstijd, maar er stonden al veel mensen in de rij. Eenmaal binnen keken we rond en zochten we activiteiten om te doen. Als eerste gingen we naar de schietbaan, waar we met een heus en groot geweer mochten schieten. Gehoorbeschermers en veiligheidsbril op en daar stond ik, met een groot geweer. Vier schoten staand, twee keer drie schoten liggend op de grond. Volgens de begeleidende marinier had ik talent, dus wie weet switch ik nog eens van verpleegkundige naar marinier. Of als verpleegkundige bij de marine. Haha! Daarna stonden we in de rij voor een tochtje met een snelle, stoere boot. Met zwemvest en al maakten we een rondje over zee. Voor de rest keken we rond, maar het was erg warm op de open velden.

We besloten opzoek te gaan naar een lunch. Dit bleek lastiger dan gedacht, gezien veel restaurantjes gesloten waren omdat het dag van de arbeid was. Uiteindelijk belandden we in het dorpscafé bij Mangel Halto, waar we als enige makamba's (blanke Nederlanders) tussen de Arubanen zaten. We bestelden een maaltijd en deden de indrukken in het café op. Er stond harde muziek aan, er werd geschreeuwd, gedronken en gepraat. Voor twee flinke maaltijden en twee blikjes cola betaalden we in totaal €15. De maaltijd was lekker maar enorm veel...! Het was tijd voor verkoeling dus we doken het water bij Mangel Halto in met onze snorkels. De zee was erg wild, waardoor je niet goed kon zwemmen en weinig zag onderwater. We zaten naast een grote Arubaanse familie die de drie ingrediënten voor een Arubaans feestje bij zich hadden: eten, drinken en harde muziek. Iedereen neemt wat mee en ze zitten met z'n allen in de schaduw te chillen. Altijd erg leuk om te zien en ervaren.

We besloten door te rijden naar Surfside Beach, daar hebben we de fresh lemonade ontdekt. Verse citroen limonade met veel ijs, mmm. 's Avonds namen we een kijkje in de Bugaloe en dronken we nog wat. 

Donderdag was ik ook vrij. 's Ochtends deed ik wat taakjes en 's middags ging ik met mijn aangeschafte strandstoeltje naar het strand van Boca Catalina. 's Avonds at ik bij de Suikertuin in Oranjestad, een heel mooi en sfeervol aangekleed restaurantje met lekker eten. 

Vrijdag moest ik overdag weer aan de bak. De eerste dienst waarvan ik wilde dat hij zo snel mogelijk voorbij ging. Het was een rommelige, chaotische dienst met meerdere oorzaken. Pffff...! 'Het hoort erbij, deze dag gaat voorbij, morgen een nieuwe dag' waren mantra's welke ik mezelf toesprak en ik was blij dat ik naar huis kon. Tsja, de ene dag is de andere dag niet. Iedereen zal herkennen dat zulke dagen bij the working life horen. Na het werk had ik met de andere verpleegkundige een massage geboekt. Ai ai, een pittige dame met een pittige massage haha. Daarna aten we Mexicaans bij Iguana Cantina en keken we een filmpje bij mij thuis. Zaterdag was gelukkig een fijne werkdag met 's middags een les inburgering over de Arubaanse cultuur. 

Zondag belde ik 's ochtends met het thuisfront om elkaar weer even bij te praten over alle belevenissen over en weer. Daarna at ik met de andere verpleegkundige een pannenkoek bij the Dutch Pancake House en dronken we weer zo'n lekkere lemonade op Surfside beach. 's Middags lag ik lekker bij het zwembad en typte ik een blog.

De tijd hier vliegt, maar aan de andere kant voelt het nog maar zo kort. Bizar om te bedenken dat ik nog maar- of al ruim vijf weken op Aruba verblijf. Sommige dingen zijn al redelijk gewoon, andere nog helemaal niet. Elke dag zie en doe ik een beetje meer. Aruba is niet zo'n groot eiland maar er valt altijd wel wat te beleven of te zien. En mooie plekjes bezoek ik natuurlijk vaker. Soms mis ik Nederland, en dan voornamelijk plekken zoals mijn ouders huis, mijn eigen huisje en mijn familie en vriendinnen natuurlijk. De gedachte dat ik hier echt woon en werk maakt me nog steeds trots en blij. Een paar jaar geleden had ik nooit gedacht zo'n lange tijd van huis te willen- en kunnen zijn. En nu doe ik het.

''The distance between your dreams and reality is called action''. 

Op vakantie naar een op een tropisch eiland zoals de Caraïben was altijd een droom, nu verblijf ik er voor een halfjaar. Dankbaarheid is iets wat ik vaak voel. Amen ;)

Wil jij nou iets weten over Aruba, heb je vragen of heb je een ideetje waarover ik kan schrijven? Tell me! Reacties? Welkom! Je aanmelden voor de mailinglijst? Yes please!

Tot de volgende keer maar weer, ayo amigunan (tot ziens vrienden).